Contemplatie
Geplaatst op: december 6, 2024
December. De maand van het jaar waarin iedereen terugkijkt op het afgelopen jaar. Een maand voor contemplatie zoals dat zo mooi heet. We vatten het jaar samen en kijken nog één keer achterom. De verzoeken om jouw favoriete nummers voor de TOP2000 weer in te sturen ontving ik al en ik bleek dit jaar 27.309 minuten naar Spotify geluisterd te hebben, aldus Spotify-wrap. Als je dat soort berichten krijgt weet je; het jaar zit er bijna op. Dus ook voor mij tijd om terug te kijken.
2024 Was het jaar dat Dio en ik besloten om de reclamecampagnes om meer letselschadezaken aan te trekken, uit te breiden. Mijn gezicht was meerdere maanden te zien op televisieschermen bij de plaatselijke Jumbo’s en op bilboards voor de Hema in het centrum van Emmen. Naar verluid was datzelfde gezicht tot vervelens toe ook aanwezig op Facebook. Ik moet wel schrijven ‘naar verluid’, want zelf zit ik niet op Facebook. Ik heb er zelf dus geen last van gehad.
Een groot succes was het overigens niet, die campagne. Het leverde niet echt veel nieuwe zaken op helaas, wel veel leuke reacties van bekenden die selfies met mijn reclame(hoofd) stuurden. Hopelijk blijft mijn gezicht en daarmee de naam Punt onderbewust in de achterhoofden rondzweven van al die voorbijgangers en weten ze mij te vinden als hen onverhoopt een ongeval overkomt.
Dit jaar was ook het jaar waarin ik besloot een fietshelm te gaan dragen. Ik schreef daar al over en ik moet eerlijk zeggen dat ik er niet alleen over schreef, ik zette hem ook op en doe dat nog steeds iedere keer als ik op de fiets stap. Over eerlijk gesproken; ik heb wel het idee dat menigeen die mij gehelmd ziet fietsen denkt dat ik niet helemaal goed snik ben. Als ik naast Judith fiets, die dat nog steeds helmloos doet, kijkt men mij toch wat meewarig aan alsof ik haar debiele broertje ben. Maar goed, ik heb ‘A’ gezegd en blijf ook ‘B’ zeggen.
In onze queeste om ieder jaar beter te scoren op Advocaatscore, onze review-tool, kan ik melden dat de tussenstand hoopgevend is. Daar waar we van een 9,6 in 2022 naar een 9,7 in 2023 gingen, staan we nu op een 9,8. Daar zijn Dio en ik echt heel blij mee. Uiteindelijk zijn we dienstverleners en dus blij dat onze dienstverlening zo goed wordt gewaardeerd. Uiteraard kennen we de waarschuwing dat aan de top blijven lastiger is dan er te komen dus zal ons voornemen zijn dat we in elk geval willen consolideren. We weten dat we daar erg hard ons best voor moeten blijven doen.
Dit jaar hebben we ook weer meerdere nieuwe abonnementhouders mogen verwelkomen. Meerdere ondernemers kozen er voor onze dienstverlening af te nemen in combinatie met het ondernemersabonnement. Het feit dat ondernemers kiezen voor een dergelijke commitment met ons is een groot compliment.
Op persoonlijk vlak was 2024 het eerste jaar zonder mijn moeder. Ze overleed deze week precies een jaar geleden. Ik realiseer me dat voor mij wel het grootste verschil was met de afgelopen jaren. Ik mis haar. Niet dagelijks maar het feit dat ze er nu niet meer is doet me beseffen dat het zo vanzelfsprekend was dat ze er al die tijd wel voor me was. Zelfs tijdens haar ziekte, tijdens moeilijke ziekenhuisbezoeken en gesprekken met artsen en tijdens haar (snelle) aftakeling op het laatst hadden we altijd wel even contact, vonden we altijd wel even tijd om met elkaar af te spreken, elkaar even stevig vast te houden en ondanks alles toch even te lachen. Ik mis die momenten. Maar wat ik misschien wel het meeste mis? De vanzelfsprekendheid van het hebben van een moeder.