Opgelicht!

Geplaatst op: december 23, 2022

Ik wil een ervaring met u delen.
Deze ervaring werd ingeleid door een mailbericht dat ik ontving van Comnet24 Domein & Hosting Service NL. Deze mail bevatte een factuur voor de domeinnaamregistratie 2022/2023. Nou heb ik een domeinnaam, www.puntadvocatuur.nl en deze is geregistreerd. Ik zag dus eerst geen addertje.

De factuur had ik uitgeprint en op de stapel in te boeken facturen gelegd. Als éénpitter ben ik van alle markten thuis dus boek ik ook de facturen. Toen ik de factuur echter weer in handen had begon ik toch te twijfelen. Mijn website wordt gehost door InDiv en die regelen verder alles voor mij. Ze plaatsen zelfs deze Vrijmiblo op de site. Waarom zou ik dan toch een factuur krijgen van een hosting service? Reden om de factuur toch maar even door te sturen naar InDiv. Of het wel klopte dat mijn domeinnamen bij voormeld bureau waren ondergebracht? Als snel kreeg ik de reactie dat het hier niet om een factuur ging maar om een opdrachtbevestiging. Onder de factuur (er stond toch echt factuur en ook een heus factuurnummer) stond een alinea hele kleine lettertjes. Daarin bleek onder anderen geschreven te staan:

“Let op! dit is een aanbieding, geen factuur, betaling van deze aanbieding wordt beschouwd als opdrachtbevestiging.” Het stond er als “Let op! dit is een aanbieding, geen factuur, betaling van deze aanbieding wordt beschouwd als opdrachtbevestiging.”

Het had een haar gescheeld of ik had in de waan van de dag de factuur ingeboekt en uiteindelijk betaald. Had ik het bedrijf Comnet24 Domein & Hosting Service NL even gegoogeld waren overigens ook direct alle alarmbellen afgegaan. Honderdachtendertig resultaten met als toevoeging “oplichting” en “fraude”. Ik was duidelijk niet de enige die een factuur had ontvangen.

Hoewel het er achteraf bezien wel heel dik bovenop lag, was ik er toch bijna ingetrapt.

Op dit punt aangekomen en met oplichting als rode draad in deze Vrijmiblo bent u wellicht nieuwgierig naar de afloop van de oplichtingzaak die ik beschreef in “uurtarieven”. U weet nog wel; de klant die nietsvermoedend via internet een loodgieter vond, liet komen en vervolgens ruim €2200,- moest betalen. Ook deze klant had op voorhand een opdrachtbevestiging getekend met tarieven voor onder anderen spiraalkosten ad. €129,- per meter. En hoewel het werk binnen een kwartier was gepiept waren er wel elf meters spiraal gebruikt. Een duidelijk geval van oplichting, schreef ik toen.

Ik liet u in die Vrijmoblo achter met de woorden:

“Inmiddels heb ik het achterliggende bedrijf gedagvaard. Pro Bono, dat leek me gezien de omstandigheden het minste wat ik voor de klant kon doen.”

De gedaagde loodgieter liet verstek gaan. Hij kwam niet opdagen bij de kantonrechter. Dat resulteerde in een zogenaamd verstekvonnis. Een vonnis waarin de vorderingen van mijn klant tot terugbetaling en vergoeding van de kosten volledig werden toegewezen. Ik heb dat vonnis door de deurwaarder aan de loodgieter laten betekenen. De loodgieter kon nog in verzet komen (dat kon door zich binnen vier weken alsnog bij de rechter te melden om te proberen het vonnis van tafel te krijgen) maar ook dat deed hij niet. Hij betaalde echter ook niet. Gelukkig had mijn klant de factuur van de  loodgieter gepind en daardoor kende hij het bankrekeningnummer van de loodgieter. Ik heb vervolgens de deurwaarder opdracht gegeven op dat rekeningnummer beslag te leggen. Na dat beslag meldde de deurwaarder mij dat de bank had uitbetaald. Het factuurbedrag, de proceskosten, de incassokosten en de deurwaarderskosten. Mijn klant kreeg dus al zijn geld terug.

Het moraal van dit verhaal? Opgelicht worden kan echt iedereen overkomen.