Trotse sponsor?
Geplaatst op: maart 14, 2025
Regelmatig zie ik op allerlei gremia de term “trotse sponsor” voorbij komen. “Bedrijf X is de trotse sponsor van badmintonclub Y”, lees ik dan in bijvoorbeeld in ons ‘huis-aan-huisblaadje’. Onder de kop staat meestal een foto van een oprecht trots kijkende sponsor naast een wat ongemakkelijk ogende badmintonner gehuld in zijn sponsortenue. Vaak denk ik dan: “Waarom is die sponsor eigenlijk trots om sponsor te zijn?”.
Een sponsor is volgens de Dikke van Dale, “persoon of instelling die ten bate van iemand of iets geld beschikbaar stelt”. Een soort filantroop dus, die ten bate van een vereniging geld beschikbaar gesteld, geheel onbaatzuchtig. Maar als je in datzelfde dikke boek “sponsoren” opzoekt lees je als betekenis: “geld beschikbaar stellen voor een sport, een onderzoek enz., veelal met reclamedoeleinden.”
Dat laatste zinnetje intrigeert. Reclamedoeleinden? Dus toch niet zo onbaatzuchtig maar dus ten bate van de sponsor zelf. Is een sponsor dan niet eerder een adverteerder? Iemand die een sportclub gebruikt om zijn reclame uitingen te uiten? En als dat zo is; waarom is de sponsor daar dan “trots” op? Het zou toch de sportclub moeten zijn die trots is op degene die haar geld geeft en gebruikt als reclame-uiting? De sponsor wil immers geassocieerd worden met die sportclub. Hij of zij denk dat de verkopen stijgen door te adverteren middels die vereniging. Of is de sponsor trots op de club die hij sponsort zoals de ouders van een kind dat zijn diploma haalt? Dat kan ik mij van een sponsor niet voorstellen.
“Badmintonclub Y is de troste gesponsorde van bedrijf X”, zou de kop in het huis-aan-huisblaadje moeten luiden naar mijn idee. De badmintonclub is immers blij met de sponsor die geld steekt in de vereniging dus zal zij moeten zeggen dat zij trots is dat zij gesponsord wordt, toch?
Los van deze haarkloverij. Ook ik ben sponsor van enkele sportclubs. Alhoewel; sommige clubs sponsor ik en bij sommige ben ik adverteerder. FC Emmen sponsor ik. Ik heb twee stoeltjes en verder geen enkele uiting van de naam van het kantoor. Op de site van FC Emmen word ik met een linkje naar de site genoemd als sponsor. Ben ik een trotse sponsor? Ik weet het niet. Ik heb niet het idee dat ik een hele prestatie heb moeten leveren om die stoeltjes te bemachtigen. Ik heb niet het idee dat ik uitverkoren ben en/of dat ik me eerst heb moeten bewijzen (fysiek dan wel intellectueel) en de sponsoring een soort overwinning is. Als ik voor de wedstrijd in de rij sta om binnen te komen heb ik ook niet het idee dat FC Emmen zich een trotse gesponsorde van Punt Advocatuur voelt. Anderzijds doen zij bij de FC wel erg hun best (buiten het veld welteverstaan) om je een goed gevoel te geven als sponsor. Ze zijn wel blij met mij (en heel veel anderen) als sponsor en laten dat merken.
De sportclubs van Lies en Kees sponsor ik ook. De studentenbasketbalclub van Kees, Groene Uilen Moestasj, sponsor ik door een bijdrage te betalen aan de GoPro waarmee ze hun wedstrijden live streamen. Bij Lies haar studentenvolleybalclub, Donitas, adverteer ik omdat haar team de naam Punt Letselschade draagt op de inspeelshirts. De kans dat studenten een letselschadeadvocaat nodig hebben leek me groter dan een ondernemersadvocaat, maar dat terzijde.
Als ik de wedstrijden van Lies en Kees bezoek ben ik overigens best wel trots. Omdat ik sponsor ben? Nee, omdat ik dan een trotse vader ben.