Advocaduur

Geplaatst op: oktober 1, 2021

Vorige week was het de week van de rechtspraak.
“Jaarlijks organiseren rechtbanken en gerechtshoven in september één of meerdere activiteiten voor het publiek”, aldus https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Rechtspraak-in-Nederland/week-van-de-rechtspraak. De rechtbanken proberen in deze week de drempel wat te  verlagen door allerlei inkijkjes in hun keuken te geven. Als u er al op geattendeerd werd was dat vast door radiocommercials van juridische dienstverleners. Die grijpen deze week vaak aan voor een extra reclamecampagne.

Is er eigenlijk ook een week van de advocatuur?, vroeg ik me af. Nee dus, die is er niet. Ik vroeg het mij af omdat ik vind dat ook in de advocatuur de drempel erg hoog is.

Die drempel hebben advocaten overigens zelfs zo hoog opgeworpen. Het is niet voor niets dat ik toen ik begon met het bijstaan van ondernemers altijd dezelfde grappen hoorde over het uurtarief en de vraag kreeg of de meter al liep. Wat me jaren geleden al opviel was dat ondernemers altijd te laat met hun probleem bij mij kwamen. Het was nooit vijf voor twaalf. Nee, het was altijd vijf over. Het was nooit, “Ik wil iemand ontslaan, wat nu?” Maar, “Ik heb iemand ontslagen, wat nu?”

Als dan een ondernemer de drempel van mij kantoor had beslecht, zijn probleem aan mij had voorgelegd en ik vroeg, Waarom nu pas? Was het antwoord steevast: “Jullie advocaten zijn te duur, voor elk telefoontje krijg ik een factuur en ik hoor altijd de meter op de achtergrond lopen”. Een serieuze drempel dus.

Toen ik -al kleren kopend in Emmen centrum- tegen de eigenaar van de plaatselijke mannenmodezaak uit frustratie mijn beklag deed over die domme ondernemers die altijd te laat bij mij kwamen voor advies werd hij oprecht geïrriteerd. “Als ze te laat bij je komen, wie is er dan dom?”, hield hij mij voor. Waarom moet tegenover iedere vraag ook direct een factuur staan? Waarom kan een klant niet gewoon een probleem aan je voorleggen zonder dat die de meter hoort lopen? Waarom biedt je ze niet een soort van abonnement aan?

Getriggerd door deze input bedacht ik het Juridisch ondernemers abonnement. Ik wilde van mijn klanten, tevreden klanten maken. Ik wilde de drempel verlagen en veel meer klantcontact hebben. Ik wilde een relatie aangaan in plaats van alleen een transactie. Toen ik dat idee aan mijn toenmalige kantoorgenoten voorlegde waren ze op zijn zachts gezegd sceptisch. “Dat kan toch helemaal niet? Dat kost je omzet”, zeiden ze in koor. Toen ik vervolgens vertelde dat ik mijn abonnementhouders (dus ook de  bestaande klanten) 10% korting wilde geven op het uurtarief haakten sommigen helemaal af.

Toch heb ik het doorgezet en ik ben er blij mee. Nog belangrijker, mijn klanten zijn er blij mee. Het was toen zo vernieuwend dat we zelfs genomineerd werden voor “De Gouden Zandloper”, een prijs voor de meest innovatieve prijsafspraak in de advocatuur.

De meeste abonnementhouders (waarvan de mannenmodezaak de eerste was) zijn dat al jaren. De lijntjes zijn kort, een probleem wordt vaak besproken in de fase dat het nog betiteld kan worden als mogelijk probleem en de klantcontacten zijn enorm toegenomen. Mijn klanten bellen mij voor advies, leggen mij overeenkomsten ter controle voor en als een probleem onverhoopt toch uitmondt in een echte zaak betalen ze mijn uurtarief en krijgen daarop 10% korting.

Tegen mijn kinderen zei ik vroeger op vaderdag, als ze weer eens vroegen waarom er geen kinderdag was, dat het elke dag kinderdag was. Eigenlijk zou het wat mij betreft-om de drempel blijvend te verlagen- ook elke week de week van de advocatuur mogen zijn.