Baardmannetje
Geplaatst op: november 3, 2023
Mijn beste vriend Jan is verwoed vogelaar. Hij is verzot op de natuur, op alles wat daarin leeft maar vooral vliegt. Zijn enthousiasme voor onze gevleugelde vrienden is dermate aanstekelijk dat ook Judith en ik regelmatig met de verrekijker of telescoop op pad zijn om vogels te spotten. We zijn -zeker in vergelijking met Jan- echte amateurs en hebben vaak moeite met het vinden van de juiste vogel bij het juiste geluid. Voor dat laatste bestaat dan weer een app en dat is wel zo handig. Eigenlijk zijn we een beetje zoals Hans Dorrestein zich presenteerde in het televisieprogramma “De Baardmannetjes”.
Over televisieprogramma’s gesproken; Jan belde laatst enthousiast op om mij te attenderen op de tv-serie “De Grutto”. Hij vertelde dat hij de cameraman af en toe had geassisteerd bij het maken van de beelden en dat het een prachtige serie was geworden. Hij had niets te veel gezegd. De eerste aflevering die afgelopen week was te zien was prachtig. Een aanrader.
Ik vertelde vervolgens enthousiast een klant van mij over deze serie. “O ja”, zei hij. “Dat heb ik wel voorbij zien komen maar zo’n programma gaat me veel te langzaam en duurt veel te lang”.
De vergelijking met letselschadezaken kwam direct bij me op. Ook letselschadezaken duren over het algemeen erg lang en voor het gevoel van het slachtoffer gaat het ook veel te langzaam. Natuurlijk is het makkelijk daarvan de schuld neer te leggen bij verzekeraars. Deels zijn de reactietermijnen van verzekeraars ook tergend lang, maar (groten)deels ligt het echter aan de aard van letselschadezaken. Omdat letsel na een ongeval een grote impact heeft op de toekomst van een slachtoffer en de omvang van de schade pas echt duidelijk wordt als duidelijk is of het letsel blijvend of tijdelijk is, loopt een zaak in elk geval zo lang totdat er een zogenaamde medische eindtoestand is bereikt. Dat is een medische situatie waaruit blijkt dat iemand òf (hopelijk) weer volledig is hersteld òf dat er een toestand is dat het letsel waarschijnlijk niet beter en niet erger wordt. Pas dan kan het ‘koffiedikkijken’ beginnen. Want, letselschade is niets anders dan de situatie zonder ongeval vergelijken met de situatie met ongeval en daaruit het financiële verschil bepalen. Bij blijvend letsel; hoe had iemand zijn of haar leven zich ontwikkeld zonder ongeval? Als iemand arbeidsongeschikt is geworden na een ongeval moeten we dus een antwoord krijgen op de vraag of die arbeidsongeschiktheid door het ongeval komt en zo ja, hoe iemand zijn of haar werkzame leven eruit had gezien zonder dat ongeval. In dat laatste geval dus behoorlijk ‘koffiedikkijken’.
Iemand die al veertig jaar als ambtenaar voor de gemeente werkt zal de laatste jaren tot zijn pensioen ook wel dat werk zijn blijven doen en dan is met een blik op de loonschalen makkelijk te bepalen wat iemand nog zou hebben verdiend. Maar iemand die net begonnen is na het halen van zijn diploma? Of iemand die wegens persoonlijke omstandigheden een periode niet aan te het werk was? En zou de universitaire student rechten maat worden bij een groot advocatenkantoor of zou hij kiezen voor een heel andere carrière? Allemaal vragen waarop een antwoord moet komen en waarvoor vaak onderzoek noodzakelijk is. Naast medische onderzoeken ook onderzoeken door bijvoorbeeld arbeidsdeskundigen en/of bedrijfseconomische adviseurs. Dat vervolgens een zaak dan meer dan twee jaar en soms wel tien jaar loopt is in dat licht wellicht wat begrijpelijker.
Letselschadezaken duren lang. Dat is nu eenmaal zo. Series over vogels klaarblijkelijk ook, al ervaar ik dat niet zo. Ik zie alleen prachtige beelden en prachtige vogels. Maar degene die niet het geduld heeft voor deze slow-televisie kan ik verwijzen naar onze supersnelle reclamecampagne op Facebook. Omdat op dat gremium ook alles snel moet wordt daar door middel van drie fotootjes reclame gemaakt voor mijn kantoor. Onder het kopje ‘zelfde gezicht maar dan ouder’ wordt de terechte suggestie gewekt dat je bij mijn kantoor hetzelfde aanspreekpunt houdt, ook als je zaak langer loopt. Om dat optisch te ondersteunen sta ik op de eerste foto zonder en op de tweede met baard. Zo kunt u dus ook zonder verrekijker of verstand van vogels kennis maken met een baardmannetje.