All Blacks
Geplaatst op: september 15, 2023
Wellicht is het u ontgaan maar één van de mooiste sporten op deze aarde beleeft op dit moment haar WK. In Frankrijk is het WK Rugby begonnen en daar spelen vanaf vorige week de twintig beste landen tegen elkaar. Het WK is iedere vier jaar, wordt nu voor de tiende keer gespeeld en duurt bijna twee maanden. De uiteindelijke winnaar wint niet alleen de felbegeerde Webb Ellis cup maar letterlijk ook eeuwige roem. Mijn persoonlijke favoriet is New Zeeland, de “All Blacks”. De traditionele Haka en hun volledige zwarte tenues maken dit team prachtig om naar te kijken. Dat ze van de afgelopen negen WK’s er drie wonnen speelt uiteraard ook een rol.
Wat vooral opvalt aan de rugby als sport is het wederzijdse respect voor elkaar, voor de spelregels en voor de scheidsrechter. Als u de komende periode even de tijd neemt om op Ziggo een wedstrijd (live) te zien zal het u opvallen dat er geen gescheiden supportersvakken zijn. Supporters van de spelende landen zitten gewoon door elkaar heen in het stadion. Ook voor en na de wedstrijd gaan de supporters ‘normaal’ met elkaar om. De sport is keihard en het bloed vloeit letterlijk rijkelijk maar omdat het zo’n harde sport is zijn de regels zeer helder en worden ze uitstekend nageleefd. Geen theater, geen schwalbes, geen ‘matennaaierij’. Op de scheiderechter wordt geen kritiek geuit en alle beslissingen worden voor zoete koek, dus zonder ageren of commentaar, geslikt. Uiteraard wil een team winnen en doet daar alles aan maar het wederzijds respect en het respect voor de scheidsrechters is opmerkelijk en fantastisch om te zien.
Hoewel mijn praktijk moeilijk te vergelijken is met een rugbywedstrijd, al gaat het er soms wel hard aan toe en is winnen erg belangrijk, probeer ik met dezelfde mentaliteit een zaak op te pakken. Ik ben met de klant onderdeel van het team, er is een tegenpartij (soms een scheidsrechter) èn ik wil winnen. Soms is het echter wel de vraag wat winnen is. Bij rugby is het makkelijk, de winnaar heeft de meeste punten gescoord en de uiteindelijke toernooiwinnaar wint de cup. Een ondernemer die zijn factuur onbetaald ziet wint als hij een vonnis krijgt waarin zijn vordering volledig wordt toegewezen. Maar wint hij ook als de kosten om dat vonnis te krijgen bijna net zo hoog zijn als de vordering? Of als de rechtszaak drie jaar heeft geduurd en/of als zijn tegenpartij voor de executie van het vonnis al failleert? En kunnen letselschadeslachtoffers überhaupt wel winnen? Wat kun je winnen als je blijvend letsel hebt overgehouden na een ongeluk waaraan iemand anders de schuld heeft?
Wellicht moet ik in mijn praktijk winnen wel anders definiëren. En dan komt toch het rugby weer om de hoek kijken. Want, misschien win je wel (meer) als je ondanks je geschil met wederzijds respect komt tot een goede afwikkeling van je zaak. Wellicht win je wel (meer) als partijen ondanks hun eigen belangen elkaar op professionele wijze benaderen en oplossingsgericht met elkaar communiceren. Gelukkig lukt (me) dat laatste steeds vaker en steeds beter. In letselschadezaken door begripvol en met oog voor de realiteit het slachtoffer het gevoel te geven dat hij of zij (er) weer toe doet, dat de schade in goed overleg met de verzekeraar wordt vastgesteld en waar nodig daadwerkelijke hulp in plaats van geld wordt geregeld. En bij niet betalende tegenpartijen om een betalingsregeling te treffen waarbij rekening wordt gehouden met de kosten en de looptijd van een rechtszaak en waarbij de tegenpartij betaalt in plaats van failleert.
Soms lukt het echter echt niet om, ondanks alle pogingen tot wederzijds respect, te komen tot een goede oplossing. Soms kan het gewoonweg niet omdat de verschillen te groot zijn, de standpunten te afwijkend en/of de tegenpartij gewoonweg niet wil. Soms moet je er gewoon met een gestrekt been in om te winnen. In dat geval heb ik gelukkig mijn toga. Wellicht dat ook daarom de “All Blacks” mijn favoriet zijn.